یک کودک تمیز، دلچسب و خوشایند است، اما سعی کنید در مورد اینکه انتظار دارید کودکتان چقدر تمیز و آراسته باشد، منطقی باشید. کثیف بودن بعضی اوقات کاملا منطقی است و تمیز و شسته شدن نباید به عنوان یک تنبیه به کار رود. از طرف دیگر، هر کودکی باید نسبت به بدن خود احساس سر بلندی کند و یاد بگیرد چگونه از آن مراقبت کند. با الگو قرار دادن خود، به کودک کمک می کنید تا عادات تمیزی و نظافت را با این ایده که شستشو یک سرگرمی فوق العاده است، بیاموزد. بچه های کوچک سعی می کنند بدون کمک شما خودشان را بشویند، اما اغلب آنها بدون حضور دستی شوینده نمی توانند این کار را خوب انجام دهند، تا زمانی که تقریبا چهارساله شوند. شستن صورت، بدون کمک به طوری که قابل قبول باشد معمولا تا شش ماه بعد رخ نمی دهد، در حالی که مهارت و شستشوی کامل و حمام گرفتن تا حدود شش سالگی پرورش می یابد. نظافت و پاکیزگی برای والدین مهم است و در اولویت قرار دارد و این در حالی است که برای کودکان این چنین نیست، ولی در همان سنین اولیه پرورش می یابد و در حقیقت بخشی از برنامه های روزانه ی آنها می شود.
راه حل ما این است که آموزش شستشو و نظافت را در سنین خیلی کم به کودکان بیاموزید و آن را با نخلافت روزانه ی خود تلفیق کنید، بنابراین یک روش طبیعی برای یادگیری می شود.
عجله نکنیدا به کودک خود نشان دهید عادت برنامه های شستشو و نظافت می توانند جذاب باشند. اگر فکر می کنید کودکتان فراموش می کند صورتش را بشوید، از او نپرسید آیا فراموش کرده یا نه. فقط از او بخواهید صورتش را بشوید چون کثیف است (آنچه که از او توقع دارید را مشخص کنید.). سپس او را به روشی مثبت و غیر انتقادی تشویق کنید.
اشیاء را در دسترس قرار دهید
چون روشویی برای کودک بلند است و نمی تواند کاملا به آن برسد، یک نردبان کوچک محکم را در دسترس بگذارید. به او یاد دهید چگونه از آنها استفاده کند. این کار را با هم انجام دهید. اجازه دهید با شما و به تنهایی تمرین کند.
زود شروع کنید
حتی وقتی دستشویی رفتن و کنترل ادرار را به بچه آموزش می دهید، شستن دست ها بعد از رفتن به توالت را در درجه دوم اهمیت قرار دهید.
اجازه ی انتخاب دهید
بگذارید کودک خودش وسایل شستشو را انتخاب کند. در این صورت است که از استفاده ی آنها لذت خواهد برد. برای مثال؛ خردسالان عاشق لیف هایی با شخصیت های فانتزی تزیین شده هستند و صابون هایی که از یک پمپ بیرون می آیند. از صابونی استفاده کنید که چشم ها را نمی سوزاند. دو الیف را به هم بدوزید و یک تکه صابون کوچک روز تمام آن بمالید و یک دستگاه صابون «خودکار» ایجاد کنید. اجازه دهید کودک روی صورتش که با صابون مایع تمیز شده است، با انگشت نقاشی بکشید.
به پاکیزگی پاداش بدهید
جدولی در حمام آماده کنید. از او بخواهید قبل از غذا و بعد از توالت وقتی دستانش را شست در جدول علامت بگذارد. به خاطر رفتن سر میز شام با دست و صورت تمیز می تواند سورتهای خندان دریافت کند و دست های تمیزتر اول دسر می خورد. وقتی کودک امتیاز خوبی دریافت کرد، به او اجازه دهید برای شام و یک دسر ویژه نظر بدهد.
نظارت روزانه را مرحله بندی کنید
وانمود کنید یک مأمور خصوصی هستید و یا نقش یک مسئول نظارت را بازی کنید. وقتی کودکتان شستشوی خود را به پایان رساند، او را دقیق و کامل بازرسی کنید. آن را جذاب و خنده دار کنید، وقتی او کارش را خوب انجام داده بود تشویقش کنید. به قسمت هایی که نیازمند کار بیشتر هستند، توجه زیادی بنمایید.
از پیامدها استفاده کنید
اگر کودک از نظافت امتناع کرد – حتی آنقدر بزرگ باشد که خودش بتواند کاملا ننظافت و شستشو را انجام دهد – زمان آن است که پیامدهای منطقی را برایش بگوییم. برای مثال به او بگویید؛ اگر نمی تواند خودش را بشوید، شما صورت و دستانش را برایش خواهید شست. بعد از دو یا سه بار ترجیح میدهد خود این کار را بکند و یا از تأدیب و تنبیه بیشتر استفاده کنید. اگر کودک اولین بار خودش را نظافت و شستشو نکرد، بنابراین بر کار او نظارت کنید و شما تا جایی که عادت به نظافت کند به کار خود ادامه دهید.
منبع : niniha
[ad_2]