روزی کودکی که همراه مادرش به خرید رفته بود، در حالی که فریاد می زد شکلات می خواهم، آن را از قفسۀ مغازه برداشت. مادر کودک به او گفت که نمی تواند آن شکلات را بخورد، ولی کودک روی حرف خودش پافشاری می کرد.
وقتی مادر همچنان روی حرف خودش بود، کودک شروع کرد به کج خلقی کردن و داد و فریاد به راه انداختن، تحمل اینگونه کج خلقی های کودکان برای والدین سخت است و باعث ناامیدی آنها می شود.
اما دلیل کج خلقی ها و بداخلاقی بچه ها چیست؟
گاهی اوقات کودک خسته یا گرسنه است و بداخلاقی می کند، ولی در بیشتر مواقع بداخلاقی های بچه ها به خاطر مراحل رشدی آنهاست. بچه ها در زمان حال زندگی می کنند و خیلی روی شرایط زندگی شان کنترل ندارند. آنها براساس خواسته های آنی خودشان تصمیم می گیرند.
وقتی مادر به کودکش نه می گوید، کودک واکنش منفی نشان می دهد و احساس می کند که مادرش او را دوست ندارد. بچه های کوچک دلیل و منطق مادرشان را درک نمی کنند. بچه ها خوب می دانند که چه چیزی می خواهند، ولی نمی فهمند که چرا گاهی پدر و مادرشان به حرف آنها گوش نمی کند.
یکی دیگر از دلایل بداخلاقی بچه ها این است که آنها نمی توانند خواسته های خودشان را مطرح کنند. وقتی کودک احساس می کند که والدینش حرف او را نمی فهمند، ناراحت و عصبانی می شود.
اگر می خواهید جلوی بداخلاقی کودک تان را بگیرید، راه های مختلفی پیش روی شما قرار دارد. یکی از این راه ها پیش بینی خواسته های کودک است. وقتی می دانید که کودک تان از شما چه چیزی می خواهد و شما می توانید خواستۀ او را برآورده کنید، باید آمادگی بداخلاقی های کودک تان را داشته باشید.
مثلاً وقتی می دانید که در فروشگاه کودک تان سر خریدن شکلات الم شنگه راه می اندازد، از قبل کمی شکلات یا خوراکی های دیگر همراه خودتان بردارید و وقتی کودک شروع به کج خلقی کرد، حواس او را پرت کنید و خوراکی هایتان را به او بدهید.
یا اینکه می توانید قبل از خارج شدن از خانه برای فرزند سه تا چهار سالۀ خودتان شرط و شروط بگذارید. مثلاً به او بگویید: ببین امروز فقط قراره مغازه هارو ببینیم و نمی خواهیم چیزی بخریم. یا اینکه تو فقط می تونی یه خوراکی بخری.
با فرزندتان طوری حرف بزنید که حرف های شما را بفهمد، ولی انتظار نداشته باشید که با دیدن خوراکی های مختلف از خریدن آنها چشم پوشی کند.
راه دیگر نیز برای مقابله با کج خلقی های کودکان وجود دارد. شما می توانید به فرزندتان قول دهید که در آینده کاری را برای او انجام دهید. مثلاً به او بگویید که امروز برات شکلات نمی خرم، ولی قول میدم برات چوب شور بخرم.
این روش نیز گاهی مؤثر واقع می شود، ولی گاهی کودک شما علی رغم تلاش های شما کج خلقی می کند و داد و فریاد به راه می اندازد. عکس العمل شما در مقابل این کار کودک بسته به شرایط و محیطی که در آن قرار گرفته اید، تفاوت دارد.
ولی در هر صورت سه راه پیش روی شما وجود دارد؛ یا باید به حرف کودک گوش کنید و تسلیم خواستۀ او شوید، یا حواسش را به چیز دیگری پرت کنید و یا بگذارید به کار خودش ادامه دهد.
شاید تصمیم بگیرید که تسلیم خواستۀ فرزندتان شوید، چون خواستۀ او منطقی می باشد. شاید بفهمید که وقتی خواستۀ او را نادیده گرفته بودید، خسته بودید و به او توجه نکرده اید.
شاید هم پیش خودتان بگویید که توجه نکردن به خواستۀ کودک باعث به وجود آمدن الم شنگه می شود و ارزش این کار را ندارد.
اگر تسلیم خواستۀ فرزندتان نمی شوید، گاهی سعی می کنید حواس او را با چیز دیگری پرت کنید. مثلاً چیز جالبی را به او نشان می دهید یا از اتفاق خوبی که برایش افتاده یا خواهد افتاد، حرف بزنید. این روش بسیار مفید است و از به وجود آمدن این شرایط بد جلوگیری می کند.
گاهی اوقات نیز کج خلقی های کودک تان را نادیده می گیرید و او به داد و بیدادهایش ادامه می دهد. اگرچه تحمل این شرایط سخت است ولی اگر صبور باشید بالاخره کودک از کار خودش خسته خواهد شد و آرام می شود. فقط کافی است که مطمئن شوید کودک وقتی داد و بیداد به راه می اندازد به خودش و اطرافیانش صدمه نزند.
تحمل داد و بیدادهای کودکان هم برای شما و هم برای خود آنها کار مشکلی است. شما با بزرگتر شدن کودک راحت تر می توانید برای او قید و شرط بگذارید.
وقتی کودک متوجه شود که نمی تواند هر وقت هر چیزی را خواست همان لحظه به آن برسد، از بداخلاقی ها و کج خلقی های او کم می شود.
والدین وقتی از دست فرزندشان عصبانی می شوند و نمی دانند باید چگونه با او رفتار کنند، کودک را کتک می زنند. بعضی از والدین احساس می کنند که کتک زدن به کودک تنها راه تربیت کردن اوست. البته روش آنها اصلاً درست نیست چون روش های تربیتی دیگری پیش روی ما قرار دارند.
منبع : niniha
[ad_2]