انگشت شکستن در کودکان، انقدر ترق ترق نکن!

اگر صداهایی که در هنگام تفت دادن ذرت ایجاد می شود از انگشتان کسی به گوش برسد بسیار آزار دهنده خواهند بود. اگر چه برخی کودکان از بدو تولد شست خود را می مکند اما هیچ کودکی از ابتدا روش شکستن انگشت هایش را نمیداند. او این کار را از تماشای فردی که در حال انجام آن است می آموزد. سپس این عادت با اخم والدین و نگاه های تحسین کننده ی همسالانش تقویت می شود.

نکوشید تا برای حذف این عادت از عبارت هایی نظیر (( نکن دیگه !)) استفاده کنید. عیب جویی و غر زدن در بهترین شرایط ممکن است موجب توقف موقتی عادت و در بدترین شرایط موجب ایجاد مقاومت شود. ولی راه هایی برای کمک به کودک وجود دارد تا این عادت آزاردهنده را ترک کند.

آرامش را تشویق کنید.

از کودک بخواهید روش های کسب آرامش را تمرین کند. روی دستها تمرکز کنید. وقتی کودک در اجرای روش های کلی ماهر شد او را تشویق کنید تا روی شل کردن دست هایش تمرکز کند. از او بخواهید هر زمانی که مایل به شکاندن انگشت هایش شد دستش را مشت کند و پس از چند دقیقه آن را شل کند.

با شل و سفت کردن مشت در بروز عادت مداخله کنید. وقتی کودک شروع به انگشت شکستن کرد مجبورش کنید برای ایجاد وقفه در عادت مزبور برای سه دقیقه دستش را مشت کند.

آگاهی را آموزش دهید

بگذارید کودک بداند که این عادت چطور به نظر می رسد و روی دیگران چه تاثیری می گذارد.

از کودک بخواهید خودش و دیگران را مشاهده کند. او را جلوی آینه بنشانید تا خود را در حال شکستن انگشتانش تماشا کند. صدای انگشتانش را ضبط کنید و بگذارید بارها به آن گوش دهد. از تصاویری که شکل مفاصل را نشان می دهند استفاده کنید تا اتفاقی را که هنگام شکستن انگشتان رخ می دهد به کودک بفهمانید.

 افراد دیگری را که به این رفتار عادت دارند به کودک نشان دهید. از او بخواهید احساسش را درباره ی این افراد بازگو کند. به کودک کمک کنید تا از حرکت های دیگری نظیر کشیدن انگشتان نیز آگاه شود.

درباره ی احساسات خودتان با کودک صحبت کنید. با صداقت تمام علت تمایل خود را به ترک این عادت برای کودک توضیح دهید. به او یادآوری کنید که هر چقدر به این عادت ادامه دهد مفاصل انگشتان راحت تر به صدا در می آیند و این بدان معناست که در سالهای بعدی عمر ممکن است سست و فرسوده شوند.

به او بگویید که هر چه بیشتر به این رفتار ادامه دهد ترک آن برایش سخت تر خواهد بود ( حالا وقت آن رسیده است که اگر خود شما نیز دچار این عادت مضر هستید به همراه کودکتان آن را ترک کنید.)

راه های دیگری را برای جلب توجه به کودک بیاموزید. به کودک بگویید که میخواهید جایگزینی برای عیب جویی و سرزنش بیابید تا با آن انگشت شکستن او را ترک دهید. این جایگزین میتواند یک اشاره ی کوچک از سوی شما باشد.

یک فهرست تهیه کنید. تمام موقعیت هایی را که انگشت شکستن بیشتر در آنها رخ می دهد بنویسد و از او بخواهید در وهله ی اول محلی را برای ترک عادت خود انتخاب کند.

جایگزین هایی را به کودک بیاموزید.

حرکتی به کودک بیاموزید که جای انگشت شکستن را بگیرد. برای نمونه نشستن روی دستها ، بازی کردن با دانه های تسبیح یا فعالیت های دیگر. نکته ی کلیدی در روند بهبود این است که فعالیت انتخاب شده نیازی به نظارت شما نداشته باشد. وقتی به شکستن انگشت هایش اقدام می کند مجبورش کنید برای مداخله در بروز عادت دستش را مشت کند و برای سه دقیقه آن را فشار دهد.

در کودک انگیزه ایجاد کنید.

در صورت مشاهده ی هر گونه تلاش برای ترک عادت از سوی کودک او را تحسین کنید. به خاطر ترک عادت در هر مکانی که از ابتدا انتخاب کرده بود به او پاداش دهید. طبق اصول پاداش شرایط کسب جایزه را به تدریج سخت تر کنید. پاداش هایی مناسب انتخاب کنید. برای مثال یک حلقه ی انگشتر ، یک جفت دستکش ، یک لاک ناخن ، توپ بازی ، ساک ورزشی و غیره.