رفتار با لجبازی کودکان، چگونه؟

مرتضی مشایخی، کار‌شناس ارشد روان‌شناسی بالینی  با بیان اینکه در برخورد با لجبازی کودکان باید به شرایط سنی و سلامت آنان توجه کرد، افزود: تا زمانی که رفتار لجبازی در کودکان بیش از حد و آسیب زا نباشد، رفتاری کاملا طبیعی است و در صورتی که لجبازی همراه با رفتارهای شدید و طولانی از قبیل فریاد‌ها و گریه‌هایی که به کبودی لب منتهی شوند و یا همراه با کتک زدن باشند باید با مراجعه به روانپزشک اقدامات ضروری انجام گیرد.

لجبازی‌هایی که حالت طبیعی دارند
در برخورد با لجبازی‌هایی که حالت طبیعی دارند نیز باید به چند نکته توجه کرد تا به طور کاملاً صحیحی این رفتار منفی کودک مهار شود.

اولین نکته حفظ آرامش است
یعنی به هیچ وجه در برخورد با کودک لجباز، حساسیت و عصبانیت نشان داده نشود زیرا باعث تشدید لجبازی و آموزش غلط به کودک می‌شود و نکته دوم اینکه باید در این برخورد‌ها، ثابت قدم بود و در واقع در مقابل خواسته نابجای کودک نباید کوتاه آمد.

در اینگونه برخورد‌ها تعادل و نظم و قانون روشنی در مقابل کودکان باید داشت، نباید رفتار پدر یا مادر و یا اطرافیان با این لجبازی‌ها متفاوت باشد تا کودک گیج نشود و به روشنی بیابد که لجبازی کردن هیچ موفقیت و نتیجهٔ لذت بخشی را برایش به همراه ندارد تا از ادامه و تکرار این رفتار منصرف شود.

در صورت ادامه لجبازی!
باید واکنش خاموش (عدم برخورد واکنش‌های کلامی و غیر کلامی و…) را در پیش گرفت، گاهی نیز لجبازی‌های کودکان نشانهٔ عدم رفع نیازهای طبیعی‌شان (تشنگی، گشنگی و…) و یا قرار گرفتن در شرایط سخت است که باید فوراً اقدام به رفع این نیاز‌ها و دشواری‌های کودک کرد.